DE KOERS NAAR DE ZON - DE BESTE ALLER TIJDEN

03 March 2022 Door Elien Kaes Geschiedenis

Deze zondag (6 maart) gaat Parijs-Nice weer van start en van daarom blikken we terug op de renners die de beste prestaties wisten neer te zetten in deze wedstrijd. De allereerste editie van Parijs-Nice, aka de Koers naar de Zon, vond plaats in 1933. Al ging de wedstrijd toen nog door onder de naam Les 6 jours de la route en Paris-Mediterrannée, om in 1951 omgedoopt te worden tot Paris-Côte d’Azur, totdat in 1954 Parijs-Nice ontstond.

Paris-Nice is jaarlijks de eerste etappewedstrijd van het seizoen, waar vooral de allround renners kunnen uitblinken. Eerst was Jacques Anquetil de absolute recordhouder met wel vijf overwinningen (in 1957, 1961, 1963, 1965 en 1966), maar dit werd verbroken door de sterke Seán Kelly die maar liefst zeven jaar op rij de Koers naar de Zon kon winnen (van 1982- 1988)!

Jacques Anquetil

Anquetil was niet alleen de eerste die de Tour de France vijfmaal kon winnen, maar ook op Parijs-Nice zette hij gelijkaardige prestaties neer. Hoe hij dit klaarspeelde? Wel, hij maakte gebruik van zijn beste wapen: de tijdritten die hij steeds overheerste met zijn pure kracht, feilloze techniek en soepele rijstijl. Dit begon al bij zijn allereerste wedstrijd als prof, toen hij de Grand Prix des Nations won. Wanneer hij voor de eerste keer aan de startlijnen van Parijs-Nice stond in 1954 was hij al een gevreesde renner door zijn pure kracht. En gelijk hadden de renners, want in de tijdrit van 51 kilometer van Cannes naar Nice die de wedstrijd afsloot, eindigde hij al met 29 seconden voorsprong op Raymond Impanis, de winnaar van die editie.

Jacques Anquetil Tour de FranceRik Van Looy en Jacques Anquetil tijdens de Tour de France van 1964

Drie jaar later keerde Anquetil terug naar Parijs-Nice, maar deze keer met hogere ambities. Hij overmeesterde deze editie vanaf, wel te verwachten, de tijdrit van Alès naar Uzès, waarna hij de leiderstrui kon aantrekken. Dit was ook meteen zijn allereerste overwinning in een etappekoers. Na het winnen van Parijs-Nice, won hij dat jaar ook de Tour de France. Hiervoor gebruikte hij dezelfde tactiek: hij hield stand in de bergen en sloeg toe met de tijdritten.

Het leek alsof Jacques de magische formule had gevonden voor Parijs-Nice en de Tour de France. Maar zelfs bij hem ging het af en toe mis, want de volgende drie jaren werden overschaduwd door kleine ruzies met grote gevolgen, zoals een vete met Louison Bobet. Maar de spanningen gingen liggen toen Bobet op het punt stond om zijn wielercarrière te beëindigen en Anquetil weer vrij spel kreeg.

In de editie van ‘61 was Anquetil dus weer helemaal klaar om voor de winst te gaan: zo gezegd, zo gedaan. In de 43 kilometer lange tijdrit naar Vergèze kon hij opnieuw het verschil maken en zo was ook zijn tweede overwinning in het eindklassement van Parijs-Nice binnen. Ook in de Tour de France zette hij dat jaar weer gelijke prestaties neer: hij kon de gele trui aantrekken na de eerste tijdrit en hield hem aan tot in Parijs! Dat jaar begon ook het langdurige duel met de jongere Raymond Poulidor, die de volgende edities van Parijs-Nice en de Tour de France zou domineren. Maar het was telkens Anquetil die ‘Poupou’ overmeesterde. In 1966 kon hij uiteindelijk zijn vijfde en laatste overwinning neerzetten.

Hoewel Jacques zijn beste dagen al achter zich lagen, kon hij in 1969 nog derde eindigen met het Bic team. Uiteindelijk kende Parijs-Nice dat jaar een podium voor in de geschiedenisboeken: Eddy Merckx, Raymond Poulidor en Jacques Anquetil. Er was een nieuwe meester van de koers.

Seán Kelly

Niemand heeft ooit zo gestraald in de Koers naar de Zon zoals de Koning van de Klassiekers, Sean Kelly. Hij kon maar liefst zeven jaar op rij het eindklassement op zijn naam zetten en versloeg zo het record van Anquetil. Het is zeer onwaarschijnlijk dat nog ooit een renner dit record zal verbreken.

Sean Kelly Paris-NiceSeán Kelly tijdens Parijs-Nice gevolgd door Laurent Fignon, Stephen Roche, en Phil Anderson (1985)

Kelly zette zijn eerste stappen als profrenner als knecht van Freddy Maertens tijdens Parijs-Nice. De Belgische Maertens won dat jaar Parijs-Nice, maar ondertussen leerde Kelly ook veel van hem bij. De tweede keer dat Kelly deelnam aan de wedstrijd, had hij al progressie gemaakt en werd hij tweede in Saint-Étienne en Draguignan, maar het was pas in het derde jaar waarin hij meester van het peloton werd.

In 1982 kon hij de leiderstrui in Saint-Étienne aantrekken. Een paar dagen later eindigde hij een verbluffend weekend in Nice met een zege in de tijdrit van de Col d'Èze. En zo was zijn reeks begonnen. Het volgende jaar toonde hij aan dat hij niet alleen sterk was in klassiekers, maar ook in andere wedstrijden. Hij legde de basis van zijn tweede overwinning met krachtige prestaties op de klim naar Tournon, om vervolgens een tweede etappe naar Miramas op zijn naam te schrijven en hij won uiteindelijk van Joop Zoetemelk door de laatste tijdrit op de Col d'Èze te winnen.

Kelly ervaarde tegenkracht van zijn landgenoot Stephen Roche, maar hij was zeker niet van plan om zijn greep op Parijs-Nice af te staan. Rijdend voor het Skil team en later voor Kas, beheerste hij de wedstrijd als geen ander. Roche won al eerder de editie van 1981 en was dan ook een van Kelly’s grootste rivalen.

De organisatoren van de wedstrijd probeerde extra moeilijkheidsgraden in de race te brengen door bijvoorbeeld finishplaatsen te te voegen op beklimmingen zoals de Chalet-Reynard en de Mont Faron. Echter bleef Kelly heersen en versloeg klimmers als Laurent Fignon, Jean-François Bernard, Ronan Pensec en Robert Millar. In 1986 leidde hij de race zelfs van het begin tot het einde. Zijn laatste overwinning kon hij uiteindelijk behalen in 1988, een reeks van 7 overwinningen aan een stuk, wat een prestatie!

Hier bovenop won hij buiten het algemeen eindklassement ook nog verschillende andere klassementen:

  • Ploegencompetitie
    • Sem Frankrijk Loire 1982, 1983
    • Skil Reydel Sem Mavic 1984
    • Kas 1986
  • Punten Klassement
    • 1982, 1983, 1984, 1986
  • Bergklassement
    • 1983, 1984, 1986, 1987
  • Etapes Volantes
    • 1983
--

Anquetil was doorheen zijn carrière actief voor een aantal wielerploegen, waaronder Saint-Raphaël, Ford France en Bic. Ook Seán Kelly reed voor grote teams als Skil, Kas en PDM. Wil jij net als hen in deze iconische shirts fietsen? Je kan ze hier shoppen!

Wielershirt Saint-RaphaëlWielershirt Ford FranceWielershirt BicWielershirt SkilWielershirt KasWielershirt PDM

Ben je net als ons een grote fan van de wielersport? Houd dan zeker onze blog in de gaten. We plaatsen regelmatig nieuwe verhalen over wielerweetjes, opmerkelijke gebeurtenissen en updates van ons assortiment die zeker het lezen waard zijn!


    Voeg je reactie toe