Toen het Europese peloton in de late jaren ’50 over de wegen denderde, viel één kleur meteen op: diep smaragdgroen met strakke witte sponsorbanden. Het was het handelsmerk van het Franse profteam Helyett, een ploeg die elegantie, prestaties en stille ambitie combineerde — en die enkele van de grootste renners van zijn tijd ondersteunde, onder wie Jacques Anquetil.
Van operette naar open weg
De naam Helyett komt niet van een oprichter, maar van “Miss Helyett”, een Franse operette uit de jaren 1890 van Edmond Audran. Het gaf het merk een theatrale, karaktervolle naam die onmiddellijk opviel.
Helyett begon als Franse fietsenbouwer in 1919 en stapte in 1932 over naar het sponsoren van een volledig profteam. Vanaf het begin koppelde de ploeg sportieve ambitie aan een unieke visuele stijl: groene frames en groene truien die je van ver kon herkennen.
Tegen 1932 had Helyett al een sterke wegploeg opgebouwd die tot 1961 op hoog niveau actief zou blijven, met door de jaren heen co-sponsors als Hutchinson, Leroux en anderen. Nog vóór Anquetil successen boekte, won de ploeg al grote wedstrijden — zoals René Vietto’s zege in Parijs–Nice in 1935.
De Groene Ridders: 1950–1961
Het meest iconische tijdperk van de ploeg begon halverwege de jaren ’50. Door extra co-sponsoren werd de ploeg bekend als Helyett–Leroux–Hutchinson, later uitgebreid tot Helyett–Leroux–Fynsec–Hutchinson–ACBB.
De renners droegen toen het klassieke smaragdgroene shirt met witte banden waarop de sponsors prijkten — een ontwerp dat tegenwoordig nog vaak wordt gereproduceerd. Dat groene shirt werd synoniem met het moderne Franse wielrennen van die tijd.
In 1956 versterkte Helyett zich met grote namen als Jacques Anquetil, Seamus (Shay) Elliott en Jean Stablinski. Vanaf 1959 behoorde de ploeg tot de beste van de wereld — een knap resultaat voor een relatief compacte Franse handelsploeg.
Jacques Anquetil: Legende in het groen, geel in juli
De opmars van Jacques Anquetil is onlosmakelijk verbonden met Helyett, al moet één nuance gemaakt worden: zijn Tour de France-zeges behaalde hij toen de Tour nog met landenteams werd gereden.
– In 1957 won Anquetil zijn eerste Tour, maar hij reed toen voor het Franse nationale team, niet voor Helyett.
– In andere grote koersen droeg hij wél het groene Helyett-shirt, waardoor dit tenue vaak geassocieerd wordt met zijn doorbraakjaren.
Zijn prestaties voor en met Helyett waren talrijk:
– Werelduurrecord in 1956 op de Vigorelli-piste in Milaan
– Meervoudig winnaar van de GP des Nations (1956, 1957, 1958, 1961)
– Winnaar van Parijs–Nice 1957
Deze successen, gecombineerd met zijn aerodynamische stijl en tijdritbeheersing, maakten van Anquetil de belichaming van het elegante groene Helyett-tijdperk.
Wedstrijden, records en Helyett-machines
De beste Helyett-fietsen uit deze periode — vaak “Helyett Spéciale” genoemd — werden gebouwd met hoogwaardige materialen zoals Reynolds 531-buizen en Franse componenten zoals Simplex.
Belangrijk: er bestond geen één “officieel Anquetil-model”.
Elke fiets varieerde per seizoen en per renner, dus moderne replica-beschrijvingen moeten worden gezien als typische configuraties, niet als exacte kopieën.
Een internationale, met prijzen overladen ploeg
Hoewel Anquetil het boegbeeld was, kende Helyett een bijzonder breed en internationaal deelnemersveld.
Enkele prominente namen:
-
René Vietto – winnaar Parijs–Nice 1935 en drager van het geel in de Tour
-
André Darrigade – wereldkampioen op de weg (1959) en veelvuldig Touretappewinnaar
-
Jean Stablinski – Frans kampioen (1960) en later wereldkampioen (1962)
-
Seamus (Shay) Elliott – één van de allereerste Ierse renners die doorbraken bij grote Franse ploegen
Deze mix van Franse, Belgische, Ierse en andere talenten gaf de ploeg een tactische flexibiliteit en een unieke dynamiek.
Stijl én inhoud: het tijdloze Helyett-design
Het succes van het shirt zit in zijn eenvoud:
– een solide groene basis,
– strakke witte panelen voor Helyett en co-sponsors,
– soms aanvullende clubkleuren wanneer ACBB betrokken was.
Het ontwerp was opvallend zonder schreeuwerig te zijn. Moderne replica's met diep smaragdgroen en helder wit vangen de essentie van dit ontwerp perfect — ook al verschillen kleine details per tijdperk.
Het einde van een ploeg, de geboorte van een legende
In 1961 hield het Helyett-profteam op te bestaan, net op het moment dat de Tour de France in 1962 weer overstapte op handelsploegen.
Het merk zelf werd later, in 1966, opgenomen in Gitane, waardoor het Helyett-erfgoed binnen een andere grote Franse constructeur verder leefde.
Vandaag de dag zijn originele groene Helyett-frames geliefde verzamelobjecten en blijven replica-shirts populair bij wielerliefhebbers die houden van klassieke stijl en historische authenticiteit.
Ontdek het iconische smaragdgroene Helyett–Leroux wielershirt uit de doorbraak jaren van Jacques Anquetil. Premium replica geïnspireerd op het originele Franse profteam uit 1957–1961 — pure wielerhistorie in mid-century stijl.