Greg LeMond is waarschijnlijk één van de aardigste profs die het wielrennen ooit kende. Hij ging graag voor de winst en verwachtte ook geen kritiek als dit uiteindelijk lukte. LeMond had dan ook een grote fanclub, want buiten zijn fijne karakter, had hij ook nog eens een van de snelste benen van alle renners uit zijn tijdperk. Het was natuurlijk ook fijn als hij hier gebruik van kon maken, maar de situaties verleende zich hier vaak niet toe. In 1985 dacht Greg dat hij zijn talent optimaal ging kunnen gebruiken. Bernard Hinault vroeg of Greg bij zijn team, La Vie Claire, wou aansluiten als tweede kopman. Hinault sukkelde nogal met zijn knie, waardoor hij niet meer voluit kon gaan. Een jonge, veelbelovende, wielrenner ondersteunen was voor hem dus ideaal. Echter slaagde Hinault er, tegen zijn verwachtingen in, toch in om voluit te gaan en dit was dan ook te zien aan zijn prestaties.
Greg LeMond en Bernard Hinault
De Tour de France van 1985
Nadat Greg dat jaar Hinault had geholpen bij het winnen van de Giro d’Italia, hoopte hij dat het tijdens de Tour zijn beurt was om voor de winst te gaan. Dat deze hoop tevergeefs was, werd al meteen duidelijk vanaf de proloog. Hinault had amper 8’47” nodig om deze te winnen, terwijl Greg tevreden moest zijn met een vijfde plaats op 21 seconden achterstand. Maar wat zijn nu 21 seconden op een wedstrijd die honderden uren duurt? Misschien niet veel, maar hiermee toonde Hinault meteen al dat hij de meester van het peloton en van het La Vie Claire team was. Ook Bernard had een hoop supporters, want dit jaar was waarschijnlijk zijn laatste kans op het record van vijf touroverwinningen te evenaren.
Deelnemers
De Franse Bernard Hinault en Amerikaanse Greg LeMond kregen te maken met veel tegenstand van sterke renners over heel de wereld. Zo was er de talentvolle Canadees Steve Bauer die ook voor het La Vie Claire team reed en vol voor de witte trui ging voor de snelste jonge wielrenner. Ook de Australische Phil Anderson waagde zijn kans, door in te zetten op zijn krachten in de bergen. Hij kwam in de voorbijgaande jaren steeds dichtbij Hinault, maar dit jaar was hij in topvorm en had hij het sterke Panasonic team achter hem staan. Verder was ook Ierland sterk vertegenwoordigd met twee toppers: Sean Kelly en Stephan Roche. Kelly werd het jaar ervoor, in ‘84, nog verkozen tot beste allround wielrenner van Europa. Ook Roche barstte van talent, maar hij mistte de consistentie die nodig was om de Tour te kunnen winnen. Hier hoopte hij dat jaar verandering in te kunnen brengen. Ten slotte stond ook de Schot Robert Millar aan de startlijn. Hij had in april nog bijna de Ronde van Italië gewonnen, maar door wat pech moest hij zich tevreden stellen met de tweede plaats. Op de Tour wou hij dit jaar dus vol voor de overwinning gaan.
Greg Lemond en Steve Bauer op Tour de France in 1985
De spannende strijd om de gele trui
In de eerste week ging Bernard Hinault nog niet vol voor de gele trui, zodat hij en zijn team nog fris bleven voor de latere ritten. Iedereen wist echter dat Hinault elk moment kon toeslaan, wat de overige renners angstig maakte. Hinault had al door wie zijn tegenstanders waren, waardoor hij wist dat hij het juiste moment moest uitkiezen om door te breken. Dit werd de achtste etappe, een tijdrit van 75 kilometer in Elzas. Het was de langste tijdrit die in het parcours zat sinds 1960. Toen werden zulke lange tijdritten uit de Tour gehaald, omdat ze in het voordeel speelde van wielrenners die uitblinken in tijdrijden. Echter wil de Tour wielrenners aantrekken die sterk zijn over alle disciplines. Dat deze tijdrit in ‘85 terug was, speelde in het voordeel van Hinault, want hij blonk hier echt in uit. Dit talent bleek ook in die achtste etappe. Tussen de tweede, Stephan Roche, en de 24ste plaats zaten 2 minuten in 20 seconden, een even groot verschil als tussen Roche en de winnaar, Hinault, zat. Die dag trok Hinault dan ook de gele trui aan, wat zeker verdiend was.
Als een renner van het kaliber van Millar op een rit van 75 kilometer 6 minuten en 38 seconden verloor, was het al snel duidelijk dat het een moeilijke strijd ging worden. Toch was er nog altijd hoop: over drie dagen zou de Tour in de Alpen aankomen en misschien konden de bergen zorgen voor een omzwaai. Maar deze hoop verging snel, toen Hinault in de Alpen met nog 75 kilometer te gaan al in de aanval ging. Hier was Greg LeMond niet gelukkig mee, want het plan was Greg ging kunnen komen met tegenaanvallen. Achteraan begonnen ook andere renners wanhopig te worden. Roche verloor meer dan twee minuten, Kelly en Anderson meer dan drie en de Italiaan Roberto Bisentini, die eerst gezien werd als een kanshebber, was met meer dan vijf minuten achterstand al kansloos.
Ook de volgende dag werd deze trend verdergezet. Hinault versloeg de andere renners zonder al te veel moeite. Sean Kelly kon Hinault nog bijhouden, maar de rest, waaronder Anderson, verloren opnieuw meer dan twee minuten. Ondertussen zaten de renners al op de helft van de Tour. LeMond stond op de tweede plaats met 5’23” achterstand en daarop volgde Stephan Roche met 6’8” achterstand op de sterke meester van het peloton, Bernard Hinault.
Hierna volgde drie etappes door Midden-Frankrijk, welke een stilte voor de storm beloofde te worden. Twee waren dat ook, maar de eerste, naar St. Eteinne, gooide bijna alles overhoop. In de massasprint geraakte Bernard betrokken in een massale valpartij aan bijna 50 km/u. Hij bleef minutenlang op de weg liggen voordat hij eindelijk terug op zijn fiets sprong en over de finish rolde met een volledig bebloed gezicht. Gelukkig bleek het al bij al mee te vallen: met twee blauwe ogen en een gebroken neus bleef Hinault zich volledig geven.
Toch bleef Greg LeMond hopen dat er een onwaarschijnlijke situatie zou ontstaan waarin Hinault niet mee zou kunnen, maar LeMond wel. Greg mocht namelijk niet aanvallen tegen Hinault, door een wederzijdse pact die ze hadden als teamgenoten. In de 17de etappe van Toulouse naar het Pyreneese skigebied Luz-Ardiden leek dit te gebeuren. Stephan Roche kon ontsnappen samen met een aantal andere renners, maar Hinault was niet mee. Greg beende, net als van hem verwacht werd, de groep van Roche bij. Nadat ze over de top van een berg waren, kwam er opeens een dikke mistlaag opzetten. Hierdoor kon de wedstrijd niet meer uitgezonden worden op tv en werd het onduidelijk waar alle renners zich bevonden. Lemond geloofde opnieuw dat hij kans kon maken op de felbegeerde gele trui. Hij probeerde Roche te testen met kleine aanvallen, maar die zette veel tegenkracht. Tot LeMond te horen kreeg dat Hinault vlak achter hem zat en hij moest wachten. Uiteindelijk bleek Hinault enkele minuten achter lag. Greg kon die dag nog vijfde eindigen, wat het beste was van zijn team en toch was hij erg boos aan de finishlijn. Als hij geen verkeerde informatie had gekregen, had hij harder kunnen gaan en misschien wel de Tour kunnen winnen. Het werd voor hem duidelijk dat het team volledig rond Hinault draaide, ook al verklaarde de teamleider dat hij niets kon doorgeven door de weersomstandigheden. Gelukkig kwamen die dag Greg’s ouders op bezoek, die hem weer met het team verzoende. Hiermee kwam een einde aan de bergetappes in de Tour en ook meteen aan Greg’s kans op de Tour te winnen.
LeMond en Roche op de 17de etappe van de Tour in 1985
Uiteindelijk maakte de 21ste etappe alles weer goed voor LeMond. Deze tijdrit ging rond het meer van Vassiviere. Door de vele bochten en stijgingen in het parcours, zou deze rit aantonen wie de meest veelzijdige renner van het peloton was. Op de eerste twee check ins kreeg LeMond te horen dat hij lichtjes achterlag op Hinault, maar hij panikeerde niet. Integendeel, hij gooide zich volledig in de strijd. Welgeteld één uur en twee minuten had LeMond nodig om deze etappe te winnen en zo de eerste Amerikaan te worden die een etappe won in de Tour de France.
Het werd dan uiteindelijk nog spannend voor Bernard Hinault, maar hierna stond er hem niets meer in de weg voor de overwinning. Hij werd aan de Champs Elysées ontvangen door een menigte aan supporters, die hem euforisch onthaalde. Bernard Hinault won de Tour de France in 1985 en stapte zo mee in het recordboek met Jacques Anquetil en Eddy Merckx met elk vijf touroverwinningen. Bovendien kon Greg LeMond de Tour het jaar erna, in 1986, winnen als eerste niet-Europeaan. Deze prestatie kon hij nog tweemaal overdoen, in 1989 en in 1990. Eind goed, al goed dus!
De eerste Tourzege van LeMond in1986
--
Wil jij zoals LeMond en Hinault fietsen in de kleding van La Vie Claire? Je kan de replica wielerkleding hier verkrijgen met een modern draagcomfort, zodat ook jij kan stralen in deze outfits!
Ben je net als ons een grote fan van de wielersport? Houd dan zeker onze blog in de gaten. We plaatsen regelmatig nieuwe verhalen over wielerweetjes, opmerkelijke gebeurtenissen en updates van ons assortiment die zeker het lezen waard zijn!